Vanmorgen heb ik de fruitvliegjes in de keuken bestudeerd.
Het geval wil namelijk dat wetenschappers ontdekten dat fruitvliegjes zoveel op mensen lijken, en dat is handig voor onderzoek, las ik in de krant.
We hebben een landelijke keuken dus daar mag best een keer iets rondvliegen. Maar van fruitvliegjes weet ik dat zo net nog niet. Een paar van die beestjes en alle fruit begint te rotten. Ze hangen in een wolk te chillen, zoals pupillen bij voetbal in een kluitje op het veld rond de bal zwermen, dat dan weer wel. Een appel of een rijpe meloen is dan de bal.
Ik bekeek de vliegjes maar zag het verder niet.
Tot er een fruitvliegje een luide boer liet.
En tot mijn opluchting werd dat al snel gevolgd door een knal van een scheet.
Toen zag ik het. Er zat er ook een gekke bekken te trekken en anderen namen dat over.
Mensen doen zoiets niet. En dus heb ik maar even de Stofzuiger gehaald om het aantal vliegjes te beperken.