Maand: maart 2021

Gelijk met de envelop om mijn stem per post uit te kunnen brengen krijg ik de oproep om aan een bevolkingsonderzoek mee te doen.

Grappig dat de overheid vermeldt dat het stemmen per post fraudegevoelig is, wat niet waar schijnt te zijn als een clown in Amerika het roept.

Ik ben nu bang dat ik mijn poep naar postbus 20011 heb gestuurd en mijn stem naar het laboratorium. Over het geklungel waarmee ik de poep in het buisje krijg, met trillende handen, zal ik niet schrijven en ook zal ik kort zijn over de moeite die het me kost een partij of politicus te vinden die me niet voor de gek houdt.

Ik geloof bijvoorbeeld voor geen meter dat er meer huizen gebouwd gaan worden, omdat meer aanbod de prijzen drukt en mensen dat in hun portemonnee gaan voelen. Het levert gemeenten minder OZB op, gemeenten die het door decentralisatie financieel al moeilijk hebben en zelf locaties moeten bepalen waar die nieuwe woonwijken gaan komen. In Utrecht wordt nu vooral gekozen voor de bouw van extreem dure huizen in het centrum, door een links gemeentebestuur.

Volt heeft een zekere charme, als jonge partij. Ik ben een Europeaan. Ik houd net zoveel van Ieren als van Duitsers, Italianen en Portugezen als van Nederlanders. Soms ben ik meer voor dieren dan voor mensen; ik denk nog steeds dat dieren geen partij voor mensen zijn.

En Rutte, wat heeft die het goed gedaan, niet toch, ja dan. Maar rutte is onvoltooid verleden tijd, van rutten. Ik heb het niet op rechtse partijen die kiezers paaien met een sociaal-economisch verhaal. Prik daar doorheen en je ziet wat je er aan andere ideeën bij krijgt als je je zo laat kopen. Je krijgt met het kind het badwater erbij.

Ik ben jong genoeg om me DS’70 te herinneren. Tegenwoordig lijkt iedereen op Bas de Gaay Fortman.

We leven in een geleide democratie, schrijft Martin Sommer vandaag. Ambtenaren besturen ambtenaren en worden gecontroleerd door ambtenaren.

Keuzevrijheid? In een verouderde samenleving is vrijheid gewoon rustig genieten van je bezittingen, je eigen leven en je herinneringen aan een jeugd waarin de verbeelding wel aan de macht was.*

Na alle bedenkingen doe ik doorgaans een positieve keuze, omdat ik ook veel goeds ontdek. Die keuze wordt beloond. Het lab belt dat ze mijn stem hebben doorgestuurd.

Van de politiek heb ik nog niet vernomen wat ze met mijn poep hebben gedaan.

*****

*NB: Over democratie en vrijheid verschijnt in april een interessant boek van Annelien De Dijn.

Nagekomen:

Toen ik inzoomde op de foto van de papieren die minister Ollongren in haar hand had, zag ik naast het ‘functie elders’ bij de wijsvinger van haar rechterhand een klein bruin vlekje. Niet alleen mijn stem was op de juiste plaats terechtgekomen.